Το είδος του ξύλου που θα επιλέξετε για το τζάκι σας είναι καθοριστικής σημασίας τόσο για τη σωστή λειτουργία όσο φυσικά για την καλύτερη δυνατή απόδοσή του. Ποιο είναι όμως το ιδανικό ξύλο για τις κρύες νύχτες του χειμώνα; Αυτό που πρέπει να γνωρίζουμε όλοι είναι ότι όλα τα ξύλα δεν είναι κατάλληλα για να τα χρησιμοποιήσουμε ως καύσιμη ύλη. Το είδος το μέγεθος και η υγρασία είναι σημαντικοί παράγοντες που καθορίζουν τον ρόλο του κάθε ξύλου. Άλλα είναι τέλεια για προσανάμματα και άλλα πάλι προσφέρουν την θαλπωρής μιας τεράστιας φλόγας για ώρες. Για πάμε να δούμε κάποια σημαντικά στοιχεία που πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψιν μας πριν αγοράσουμε ξύλα για το τζάκι ή την σόμπα μας. Τα ξύλα πριν χρησιμοποιηθούν πρέπει να είναι ξερά τουλάχιστον 4 – 6 μήνες πριν. Τα καυσόξυλα που χρησιμοποιούνται για προσάναμμα (δηλαδή όταν προσπαθούμε να ανάψουμε φωτιά) είναι τα λεγόμενα μαλακά ξύλα π.χ. πεύκο, Έλατος κλπ. Ενώ τα σκληρά ξύλα π.χ. δρυς, ελιά κλπ. είναι αυτά που διατηρούν την φωτιά. Η διαφορά τους είναι στην πυκνότητά τους. Όσο πιο μαλακά είναι τα ξύλα τόσο μικρότερη είναι η πυκνότητά τους δηλαδή έχουν περισσότερο κενό χώρο άρα και περισσότερο οξυγόνο άρα τόσο ευκολότερα καίγονται. Αντίθετα τα σκληρά ξύλα έχουν μεγάλη πυκνότητα άρα λιγότερο κενό χώρο άρα λιγότερο οξυγόνο, το οποίο σημαίνει ότι χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να καούν. Για να έχουμε την ΤΕΛΕΙΑ φωτιά φυσικά χρειάζεται συνδυασμός και των δυο ειδών. Ας δούμε τώρα τα κύρια χαρακτηριστικά του κάθε ξύλου. Τα πιο συνηθισμένα είδη ξύλων για καύση που χρησιμοποιούμε στην Ελλάδα είναι τα παρακάτω:
- ΔΡΥΣ : Είναι από τα πιο «δημοφιλή» κυρίως για την υπέροχη φλόγα που δίνει καθώς επίσης και για τη μεγάλη διάρκεια καύσης. Είναι πυκνό, καίγεται με ήρεμη και μακριά φλόγα και είναι πιο οικονομικό από τα υπόλοιπα άρα αποτελεί ιδανική επιλογή για καυσόξυλο.
- ΟΞΙΑ ΚΑΙ ΠΕΥΚΟ: Η οξιά και το πεύκο ανήκουν στην κατηγορία των μαλακών ξύλων. Δηλαδή έχουν μικρή πυκνότητα ανάβουν εύκολα και γρήγορα δίνουν δυνατή φλόγα η οποία όμως δεν διαρκεί αρκετά. Με λίγα λόγια είναι προτιμότερο να χρησιμοποιηθούν ως προσανάμματα.
- ΕΛΙΑ: Η ελιά είναι από τα καυσόξυλα που δεν πετούν σπίθες όταν σκάει το ξύλο και δεν καίγεται εύκολα.
- ΟΙΚΟΛΟΓΙΚΑ ΚΑΥΣΟΞΥΛΑ: Μια εναλλακτική με περιβαλλοντολογικό ενδιαφέρον είναι και η λύση των οικολογικών καυσόξυλων «ΜΠΡΙΚΕΤΕΣ» πρόκειται για καυσόξυλα με συμπιεσμένη ξυλώδη ύλη αποτελούμενη 100% από ξύλο ή από υπολείμματα κατεργασίας του ή από ξύλο ανακύκλωσης. Τα πλεονεκτήματά τους σε σχέση με τα κλασσικά καυσόξυλα είναι ότι έχουν χαμηλότερες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα κατά την καύση, καίγονται πάρα πολύ αργά και δεν σκάνε ούτε πετάνε σπίθες. Διαθέτουν πολύ μεγάλη θερμιδική απόδοση και είναι εύκολη η αποθήκευσή τους, καθώς καταλαμβάνουν μικρό όγκο και έχουν σταθερή καύση(περίπου ανά δίωρο η κάθε μπρικέτα). Έχουν περιορισμένα ποσοστά υγρασίας περίπου 2% παράγουν ελάχιστο καπνό και δεν περιέχουν χημικές ουσίες ή άλλα πρόσθετα. Τα οικολογικά αυτά καυσόξυλα κάνουν ΜΟΝΟΝ για ενεργειακά τζάκια ή σόμπες. Σε καμία των περιπτώσεων δεν είναι σωστό να τα βάζουμε σε ανοικτά δηλαδή παραδοσιακά τζάκια.
Ένα άλλο είδος οικονομικών καυσόξυλων είναι τα κούτσουρα που έχουν φτιαχτεί από αφυδατωμένο αλεύρι οξιάς. Είναι απολύτως ασφαλή δεν βγάζουν καρκινογόνους καπνούς είναι πολύ ξηρά και δεν σκάνε στην καύση. Το βασικό τους πλεονέκτημα είναι η μεγάλη τους θερμιδική απόδοση. Δεν μυρίζουν κατά την καύση τους όπως τα κοινά ξύλα και η ειδική κατασκευή τους επιτρέπει την διακοπή της καύσης καθώς μπορούν εύκολα να κοπούν στο σημείο που δεν έχουν καεί. Τέλος ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δώσουμε στον χώρο και στον τρόπο αποθήκευσης των ξύλων μας. Ένας βασικός κανόνας είναι ότι τα καλύτερα καυσόξυλα είναι αυτά που έχουν αποθηκευτεί για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο από δύο χρόνια και έχουν στεγνώσει παντελώς. Γι΄αυτό λοιπόν τα καυσόξυλα πρέπει να αποθηκεύονται σε στεγασμένο χώρο και καλά αεριζόμενο έτσι ώστε η περιεχόμενη υγρασία τους να είναι κάτω από 15%.
